De grandioze kathedraal, gebouwd in de 16e eeuw, had een passende omgeving nodig. Het Vaticaan besloot dat de slecht geplande rechthoek van metropolitaan land aan de voet van de tempel een elegantere vorm had moeten hebben. Bovendien moest de weg van het Palazzi Apostolici naar de basiliek worden aangelegd. Lorenzo Bernini bouwde het Sint-Pietersplein in een periode van 11 jaar, met de bouw begon hij in 1656.
Bernini’s architectonische plan had twee belangrijke elementen: de ovale plattegrond van het plein zelf, omgeven door sikkels van trapeziumvormige galerijen en stegen die naar het plein en de kathedraal leiden. Van bovenaf lijken het plein, de steeg en de kathedraal op een sleutel, en daarom worden ze ook wel de “Sleutel van Sint Pieter” genoemd. Het vierkante ovaal is gevat in een kom met twee galerijen voorzien van zuilen. Een zuilengalerij van 284 Dorische zuilen en 80 zuilen van travertijn wordt bekroond door een mansarde, die versierd is met 140 heiligenbeelden en tientallen kerkelijke emblemen. Op grote katholieke feestdagen ontvangt het Sint-Pietersplein zo’n 400.000 bezoekers!
Interessante feiten
Op het plein van de kathedraal bevinden zich twee geometrische centra van waaruit de vier rijen kolommen na elkaar verborgen worden.
Volgens de legende werd de as van Julius Caesar op de top van de obelisk bewaard, maar toen de obelisk in de 16e eeuw werd verplaatst, bleek er niets te zijn.
De Italiaanse politie mag de kathedraal alleen betreden op speciale uitnodiging.
Het idee om een deel van het plein in de vorm van een trapezium te bouwen, ontleende Bernini aan Michelangelo.
Meer dan 1000 jaar lang werden het Vaticaan en de Sint-Pieterskathedraal niet beschouwd als het centrum van het christendom – de pausen verhuisden er pas in de 15e eeuw naartoe vanuit de Lateranenbasiliek.
Volgens de traditie mag geen enkel gebouw in Rome hoger zijn dan de koepel van de Sint Pieter.
Video
https://goo.gl/maps/EuFzHbjJKee3f8BD6
